प्रेम---> मोक्ष

नदी वाहते आहे - तिला ढकलण्याची गरज नाही. ती  स्वत: हून वाहते आहे. आपण फक्त काठावर उभे राहून तिचा प्रवाह पाहू शकतो. आपल्यात पुरेस धाडस असेल तर फार फारतर आपण तिच्यात उडी मारून तिच्यासोबत वाहू शकतो. तिच्याशी लढण्यात, युद्ध करण्यात काहीच अर्थ नाही. ती आपल्याला स्वतः बरोबर नेउन समुद्रा  पर्यंत पोहोचवू  शकते…  नाहीतर तिच्या विरुद्ध पोह्ल्यास आपल काही खरा नसतं. तिच्या जलाशयावर तरंगणे ह्याशिवाय आयुष्यात तथ्य नाही आणि समर्पणातून अनंतात विलीन होण्याची कला ह्याच कृत्यातून सिद्ध होते ह्याशिवाय दुसर सत्य नाही… ह्यात सागर हा हि खरा नदी हि सुद्धा खरी… राहून राहून आपापल काय ते पारखून घ्यावं…

Face off

Contemporary way of living has made us think that all that we do or rather appear to be doing is for good of us society at large and our near n dear ones i.e. friends family and acquaintances... is it so? or is it our mask? to camouflage our insecurities? where there is mind over matter and heart over mind... in reality do we ever care or bother to speak out. it was just recently that I have begun to shed inhibition one at a time and also some conditioning. getting out of the cocoon of comfort and social makeup is difficult. But i don't want to wake up one day and realise that its already half past my life and i still haven't said a thing of what i need to say. i m going to speak my mind from now on and speak from heart. such things seldom hurt people. But diplomacy is banned for good and so is hypocrisy. if u ask me something i will speak in black and white. no shady business here. lets c how this works... if i m able to handle the clarity, also wud help me find people whom i would really like to be with... Need to unlearn goodness for good is not always true...